welzijn & zorg

Niet zomaar een dak boven je hoofd

22.01.2021
Foto's
Bob Van Mol

De toekomst is aan de thuisblijvers. Het is er gezellig en je hebt nooit meer woon-werkverkeer, tenzij je in de keuken moet aanschuiven aan de espressomachine. Werken in een echt kantoor leek voor velen van ons een ware luxe. Nu al lijkt de trend gezet om buitenshuis anders te gaan werken, op minder plaats en meer afgescheiden van elkaar – hopelijk is het landschapsbureau goed en wel op zijn retour. Leuk, op voorwaarde dat je een ruime plek ter beschikking hebt. 

Lang niet iedereen woont comfortabel. In Vlaanderen telt 13% van de woningen ernstige gebreken. Ruim genomen heb je dus een probleemwoning om de acht huizen en appartementen. In Brussel loopt het aantal slechte woningen op tot een onaanvaardbare 22%.
Maak van een behoorlijke woning een basisrecht. Die eis stelde Welzijnszorg centraal in haar adventsactie van afgelopen december. Die terechte tijdelijke actie zou een permanent discussiepunt moeten zijn. Het recht op wonen staat in onze grondwet, maar voor één op vijf gezinnen in Vlaanderen en Brussel blijft goed wonen onbetaalbaar. En zonder een goede woning is het moeilijker om een beroepsleven uit te bouwen, sociale contacten te hebben en een goede gezondheid te bewaren. Het is logisch dat we bij welzijn en gezondheid steeds meer de nadruk leggen op de preventie van problemen. In die logica is het hebben van een goeie eigen woning essentieel.
Die stelling past helemaal in de filosofie die Esther Duflo en haar man Abhijit Banerjee uitwerken in hun boek Hoe economie de wereld kan redden, waarvan de Nederlandse vertaling vorig jaar verscheen. Duflo en Banerjee wonnen in 2019 de Nobelprijs voor economie. Ze voeren al jarenlang onderzoek naar de oorzaken van en remedies tegen armoede. Volgens hen denken we te snel dat alles perfect economisch berekend kan worden en dat de werkelijkheid dan wel volgt. Zo gaat het niet. Experimenten leveren betere resultaten op dan theorieën. Bovendien vinden Duflo en Banerjee dat overheidsbeleid in het Westen te fel is bepaald door economische groei. Ze vinden dit ‘slechte economie’, omdat we eigenlijk niet zo goed weten hoe we die groei dan wel opwekken. Daarom verkiezen ze ‘goeie economie’, zeker als de tijd wat tegenzit, zoals nu: leg meer de nadruk op beleid dat ongelijkheid tegengaat en weerbaarheid vergroot.
Het welzijn van mensen vergroten en hun waardigheid beschermen: dat zou voor Duflo en Banerjee de kern van ons maatschappelijke streven moeten zijn. Om dat te bereiken moeten alle wetenschappelijke disciplines samenwerken. Mensen uitsluitend lokken met financiële prikkels volstaat niet. De opwaardering van de woningmarkt is zowel ecologisch, economisch als sociaal bepalend voor onze toekomst. Daarom ook is de eis van welzijnszorg de juiste: maak van een behoorlijke woning een grondrecht.