welzijn & zorg

Hulp op voorraad

Depot Margo bevoorraadt sociale kruideniers en armoedeorganisaties
3.02.2016
Foto's
Bob Van Mol

Eén op zeven Limburgers leeft onder de Europese armoedegrens. Sociale kruideniers en armoedeorganisaties kunnen bij Depot Margo kwaliteitsvolle etenswaren en producten voor verzorging en onderhoud inkopen aan een lage prijs. (Dit artikel verscheen voor het eerst in 2016. We herpubliceren het in 2021 omwille van de investeringen van de Vlaamse Regering in verduurzaming van sociale distributieplatformen.)

Hoe lang bestaat het Depot?

Karel Bollen: “Nog niet zo lang. We zijn in het voorjaar van 2015 begonnen, maar de officiële opening vond in oktober plaats. Wij zien het depot als sociaal distributieplatform dat mensen eigenwaarde geeft. We bieden onze producten niet gratis aan, omdat we ervan uitgaan dat het vernederend is als je zomaar dingen toegestopt krijgt.”

Hoe uniek is Depot Margo?

Bollen: “Op dit moment is het uniek. Er is eerder geprobeerd om een aankoopcentrale te maken voor sociale kruideniers, maar dat is toen niet gelukt. Dit is eigenlijk een vernieuwde poging, met een verruimde doelgroep. We richten ons tot sociale kruideniers, voedselbedelingen van organisaties als Sint-Vincentius, en ook verenigingen waar armen het woord nemen. Vroeger haalden de sociale kruideniers hun producten zelf bij de winkels. Ze namen nauwgezet alle reclameblaadjes door om de beste aanbiedingen te vinden en kochten dan de producten aan. Nu onderhandelen wij voor hen, meestal rechtstreeks bij de producenten.”

Jullie willen vraaggericht werken. Hoe pakken jullie dat aan? 

Linda Bleukx: “We zoeken specifiek de producten waarvan wij het signaal krijgen dat mensen er nood aan hebben. Magazijnen van hulporganisaties staan vaak vol paletten witte bonen in tomatensaus waar ze niet vanaf geraken. Het aantal mensen in armoede neemt toe, terwijl er zo veel voedseloverschotten zijn. Wij willen dat daar iets mee gebeurt, en natuurlijk willen we zelf ook niet met die overschotten blijven zitten. Vandaar dat we vraag en aanbod zo goed mogelijk op elkaar willen afstemmen. Als provinciaal depot denken we ook grootschalig. We willen onze verschillende afnemers op regelmatige basis kunnen bevoorraden en voor continuïteit zorgen."

Bollen: “We zijn eerst naar de distributeurs gestapt, maar die konden ons niet altijd goede voorwaarden bieden. Daarom kloppen we bij sociaal geëngageerde producenten aan, om een prijs te bedingen die lager ligt dan die voor de warenhuizen. Op die manier bouwen we een vast aanbod aan een lage prijs uit. Vroeger namen mensen aan wat ze kregen, of ze de inhoud nu konden gebruiken of niet. Wij willen nu aan mensen vragen wat ze nodig hebben. Wie suikerziekte heeft, heeft geen baat bij producten met suiker. Daarom sloten we een deal met Damhert om suikervrije producten aan een lagere prijs te kunnen aanbieden.

Depot Margo doet aan armoedebestrijding en gaat tegelijk verspilling tegen.

We merken ook dat er veel vraag is naar verse groenten. Daarom willen we binnenkort graag een proefproject starten. Ook met Kaasbrik hebben we recent een overeenkomst gesloten. Kaasoverschotten die ze anders zouden laten smelten, laten ze nu opnieuw door de verpakkingslijn gaan om er het logo van Depot Margo op te zetten. Dat is voor een regulier bedrijf een manier om maatschappelijk verantwoord te ondernemen, en voor ons een kans om kaas aan te bieden aan een lage prijs.”

Eigenwaarde en emancipatie zijn belangrijke kernwoorden in jullie werking. Hoe draagt het depot daaraan bij?

Bollen: “Als mensen in armoede zich kunnen verzorgen, gezond kunnen eten en hun kinderen met de nodige schoolspullen naar de les kunnen sturen, wordt het makkelijker om echt deel uit te maken van de samenleving. Waar mogelijk willen we integratie ook bevorderen door mensen te laten deelnemen aan dit project, in een van de onderdelen van de keten waar onze producten verdeeld worden." 

Eén op zeven Limburgers leeft in armoede. Dat is niet weinig.

Bleukx: “En de cijfers gaan spijtig genoeg in stijgende lijn. Je hebt altijd een groep mensen die in armoede geboren worden en er moeilijk of niet uit raken. Maar de laatste tijd zien we een sterke stijging van tijdelijke armoede bij mensen die hun job verliezen, in schuldbemiddeling zitten en in een situatie geraken dat ze tijdelijk voedselhulp nodig hebben. Eén op drie Ford-werknemers heeft nog geen nieuwe job. In de regio Genk en in het Maasland ligt het werkloosheidscijfer rond de 13%, waar dat in de rest van Vlaanderen rond de 7,5% is. Alleenstaande moeders die deeltijds werken maken een groot deel van de doelgroep uit. Het zijn dus niet alleen werklozen. Dat is frappant. Ik denk dat veel mensen een vertekend beeld hebben van de ontvangers van voedselhulp.”

Hoe zien jullie de toekomst van Depot Margo?

Bollen: “We onderzoeken op dit moment hoe we aan de vraag naar verse groenten kunnen beantwoorden en een goede prijs kunnen handhaven. Transport is duur, ook al krijgen we de groenten aan bodemtarief. Kunnen we die groenten dan misschien tot soep verwerken? En hoe verhoudt de uiteindelijke prijs zich dan tot de soep van discounters? We willen lokale overheden aanmoedigen om dit verhaal mee betaalbaar te maken. Als zij het belangrijk vinden dat mensen in armoede gezond eten, moeten ze daar een bijdrage aan leveren.”

Bleukx: “We zoeken naar financiering op lange termijn. Op dit moment werken we met tijdelijke middelen, maar dat zorgt voor onzekerheid. We willen emancipatorisch werken, op lange termijn, en met respect voor de waarde van de producten en voor onze afnemers.” 

>> In 2021 wordt er 2,8 miljoen euro vrijgemaakt voor sociale distributieplatformen: https://www.vlaanderen.be/vlaamse-regering/vlaamse-veerkracht/depot-margo