welzijn & zorg

De nieuwe soberheid

Hoofdredacteur Liesbeth Van Braeckel over onze vrije tijd

Uit het tijdsbestedingsonderzoek van de VUB blijkt dat we – in tegenstelling tot wat we misschien denken – niet meer werken dan vroeger. Volgens datzelfde onderzoek besteden we ook steeds minder tijd aan het huishouden, daarbij geholpen door afwas- en andere machines en een stapeltje dienstencheques. Toch hebben we het met z’n allen druk, druk, druk.

Waar komt dat gevoel dan vandaan? Onze vrije tijd. Die is zo volgepropt met activiteiten dat er nog weinig ‘vrij’ is aan die tijd. Vrije tijd is net een bron van drukte geworden. Velen van ons lijden aan FOMO, afkorting van fear of missing out, de angst om iets te missen.  We willen het ook allemaal perfect doen: de job, voor de kinderen zorgen, een goede partner zijn, een fijn sociaal leven onderhouden en niet gewoon een eindje joggen, maar meteen een marathon lopen.

Nu de herfstvakantie voor de deur staat is er voor sommigen misschien even tijd om de routine te doorbreken. Is jouw motto in de vakantie of in het weekend ‘niks moet, alles mag’? Of plan je elke vrije dag weken van tevoren minutieus om alles eruit te halen wat erin zit? Op werkdagen hebben we vaak het gevoel veel te weinig tijd te hebben voor leuke dingen: we slapen, werken, eten, zorgen voor de kinderen en het huishouden, en de volgende dag begint alles van voor af aan. Die paar vrije momenten die we hebben, zijn al snel gevuld met een bezoek aan de dokter, de kapper, het regelen van administratie, nog snel even het gras maaien of een mand strijk wegwerken. De dagelijkse sleur. Nochtans is tijd een democratisch goed: iedereen heeft 24 uur per dag om in te vullen naar eigen goeddunken. Het is ook waar dat we er te weinig van hebben en er meer van willen.

Mag het wat minder zijn? Misschien is het tijd voor een nieuwe vorm van soberheid. In plaats van ons altijd te haasten om overal bij te zijn, kiezen voor minder en vrije tijd als een luxeproduct zien. Af en toe moeten we nee durven zeggen zonder bang te zijn dat we er dan niet meer bij horen, in een maatschappij waar we status lijken te ontlenen aan hoe druk we het hebben. Waarom zouden we niet durven stil te staan om ons af te vragen of we écht alle steden uit het lijstje ‘tien steden die je moet gezien hebben’ moeten gezien hebben. Laat je niet opjagen. Van welke activiteit geniet je echt? Welke hobby geeft meer energie dan ze wegneemt? De manier waarop we hierover denken verandert stilaan, nu onze gewoontes nog.